MORDERCA - TAKIE TAM Z POLSKIEGO. XD

Czerwony, czerwony, czerwony. O tak. Czerwony to najpiękniejszy kolor. Mógłbym go widzieć wszędzie, mógłby pokrywać cały świat, a nie znudziłby mi się. Czerwona ulica, czerwone chodniki, czerwone ławki, czerwoni ludzie. To jest sztuka, a ja jestem artystą. Kogo obchodzą jakieś nic nie warte dzieła sztuki typu Dama z Łasiczką, skoro może mieć żywy, a raczej martwy już pomnik wyrażający piękno? Cała ta ulica odda mój podziw sztuce. Wszędzie czerwono, nic tego nie zepsuje... chyba, że...
-Kocham Cię. - powiedziała jakaś dziewczyna do chłopaka.
-Ja Ciebie też. Jesteś najpiękniejsza.
-Ziom... co ty za bzdury jej wygadujesz? Najpiękniejsza będzie dopiero po moich przeróbkach. - wtrąciłem.
Chwyciłem rękę osobnika płci męskiej i obciąłem ją wylewając całą krew na głowę jego dziewczyny.
-Nie sądzisz, że dopiero teraz stała się piękna? - mówiąc to zaśmiałem się przeraźliwie. - Jedna, rączka, druga rączka, jedna nóżka, druga nóżka!- zaśpiewałem po kolei odcinając chłopakowi te części ciała. Jego dziewczyna starała się mnie powstrzymać krzycząc przeraźliwie, ale tylko przez to zarobiła w twarz.
-A teraz czas na główkę!!- krzyknąłem, i jednym zwinnym ruchem pozbawiłem go głowy. Chwyciłem ją, za włosy i rzuciłem w dziewczynę. Podszedłem do niej powoli, i kucnąłem przy niej.... była taka piękna. Cała pokryta czerwienią. Nie mogłem się powstrzymać i zatopiłem się w jej ustach, po czym zacząłem je gryźć, aby słodka esencja znalazła się w mojej buzi. Jej krew była taka słodka. Uśmiechnąłem się do niej, i pozbawiłem ją nóg. Tak pięknie ozdobisz to miasto. Powiedziałem wylewając jej krew na siebie. Nagle otoczyła nas policja. Uśmiechnąłem się szczęśliwy. Wiedziałem, że mnie zabiją za to co za chwilę zrobię.
-Drodzy Panowie policjanci. Nie mówcie, że byłem szaleńcem i mordercą. Ja po prostu byłem artystą. - skończyłem zdanie i rzuciłem się na pierwszego lepszego policjanta z powodzeniem, niestety oberwałem.... cały mój obraz zrobił się czerwony... ah. Jak pięknie. Teraz mogę odejść w spokoju.


__________________________________________________________________________
DZWOŃCIE DO PSYCHIATRYKA... SERIO.
Na ten pomysł wpadłam na polskim. Wiem, że kiepsko napisane i w ogóle, ale chciałam to dodać, bo.... w sumie nie wiem czemu. Jak by co nie bójcie się mnie... nie jestem psychopatką.... naprawdę. XDD
Ej... wiem, że to dziwne, ale polubiłam głównego bohatera tego opowiadania. :D