NATSU X LUCY - FAIRY TAIL

Był strasznie upalny dzień. Nie było dla nas żadnego odpowiedniego zlecenia. Dostałam zaproszenie na lody od Lisanny, a jako, że nie miałam nic do roboty, to wybrałam się z nią. Dziewczyna zaprowadziła mnie do bardzo słodkiej kawiarenki w centrum miasta i zamówiła dla nas dwa desery lodowe. Rozejrzałam się po pomieszczeniu i dziwiłam się, czemu ja nie znam tego miejsca. Wszystko było tu w pastelowych kolorach, i wyglądało jak w pałacu. Odwróciłam się, a przede mną stał pastelowy deser. To była przesada. Spróbowałam go, i cofnęłam swoje słowa o przesadzie, to było niebo w buzi. Przez resztę czasu gdy delektowałyśmy się swoimi deserami rozmawiałyśmy o Natsu. Chciałam zmienić temat wiele razy, ale Lisanna ciągle do niego wracała. Pewnie myślała, że on i ja jesteśmy razem. Nagle dziewczyna wstała, przeprosiła i poszła do łazienki. Zaraz potem do lokalu wpadł Natsu krzycząc, że poszłam bez niego na lody. Zrobiło mi się wstyd bo ludzie na nas patrzeli. Poprosiłam go, żeby usiadł, i zrobił to. Usiadł na przeciwko mnie, spojrzał na prawie pusty pucharek po lodach, zrobił dziwną minę i przeniósł swój wzrok na mnie. Delikatnie przechylił głowę w bok, jakby się nad czymś zastanawiał. Po chwili  zaczął zbliżać swoją twarz do mojej. Powiedział tylko, że do kara za to, że go nie zaprosiłam i on też chce swój deser. Nie wiedziałam o co mu chodzi dopóki nie zrobił pierwszego ruchu. Nasze usta dzielił milimetry. Chciałam się odsunąć, ale nie miałam jak, bo mnie trzymał. Pokazał mi język w geście kpiny i oblizał mi górną wargę. Całą pokryła mnie gęsia skórka. Przejechał po niej jeszcze raz i przeniósł się na dolną. Otworzył sobie językiem drogę do mojego języka, i zaczął nim pieścić mój. Odsunął się trochę, przygryzł moją dolną wargę, puścił mnie, wstał i wyszedł. Chwilę później przyszła Lisanna, a ja nadal nie mogłam złapać tchu. Siedziałam tam spragniona dalszych pieszczot, ale Natsu już nie było. Otrząsnęłam się, zamówiłam jeszcze jeden deser na ochłodę, i postanowiłam, że następnym razem to ja jemu zrobię taką niespodziankę.

________________________________________________________________________________

Wpadłam na to podczas robienia zadania domowego z matmy. Teraz to opowiadania piszę, a na koniec roku będę płakała, że nie zdam. Heh.... dobra to nie jest śmieszne... bo to prawda.

I jak wam się podobało? Pewnie kiepskie, ale trudno. Ja się za kilka lat będę śmiała z tego opowiadania. Wam proponuję śmiać się już dziś. :D