"Kocham cię" - Shizuka x Arisa

Niebo było pokryte białymi obłokami. Każdy przypominał mi coś innego. Nie mogłam napatrzeć się na ich piękno. Zawsze w wolnych chwilach podziwiałam cuda natury, bo to mnie odprężało. Zwróciłam się ponownie w kierunku zapewne już pustej klasy, ale zastałam przed moją ławką jakąś dziewczynę. Spojrzałam wyżej, tak aby mieć dobry widok na jej twarz. Nie znałam jej. Była ładną szatynką, o czekoladowych oczach. Uśmiechnęła się do mnie przyjaźnie, i wyciągnęła rękę w moją stronę.
-Cześć. Jestem Arisa.
-Shizuka... miło mi. - odpowiedziałam lekko zszokowana.
-Mogę cię odprowadzić do domu?
-Ale... nawet się nie znamy.
-Proszę. - spojrzała na mnie oczami szczeniaka...
-No dobrze.- stałam się uległa przez te jej oczy.
 Nie pytając o nic więcej chwyciła mnie za rękę, i wyciągnęła z klasy. Poszłam za nią bez słowa sprzeciwu, bo byłam oniemiała. Obca dziewczyna od tak sobie mnie pociągnęła, i wyprowadziła ze szkoły.... i nawet skierowała się w stronę mojego domu. Coś tu było nie tak. Chciałam ją spytać co, ale nie zdążyłam, bo zatrzymała się gwałtownie, a ja wpadłam na jej plecy. Odwróciła się w moją stronę ze łzami w oczach.
-Tak dawno cie nie widziałam. - przytuliła mnie z całej siły. Na prawdę nie wiedziałam co się dzieje. Przecież znałam ją zaledwie dziesięć minut, i czemu dopiero teraz sobie przypomniała o takim powitaniu. Nie oddałam jej uścisku.
-Mogę wiedzieć... skąd mnie znasz? - Nie odpowiedziała, tylko spojrzała na mnie wymownie. - Chciałabym to wiedzieć, skoro mnie tak przytulasz.
-Shizuka-chan... Chodźmy. - Zignorowała moje pytanie, i zaciągnęła mnie do jakiejś ciemnej alejki.
Popchnęła mnie na ścianę, chwyciła moje ręce, i przygwoździła je swoją ręką nad moją głową.
-O co ci chodzi?! Co ty robisz?! - krzyknęłam przerażona, a ona w odpowiedzi przejechała swoim językiem po mojej szyi, co wywołało falę dreszczy. Przyłożyła swoje usta do mojego ucha.
-Kocham cię Shizuka-chan. - to wyznanie jakoś mnie nie uspokoiło. Czułam, że coś z nią nie tak, niestety byłam za słaba, żeby się wyrwać. Rozglądałam się w poszukiwaniu czegoś, co pomogłoby mi w ucieczce, a ona w tym czasie skorzystała z okazji i umieściła swoją rękę na moim udzie, jadąc co raz wyżej. Nie wytrzymałam. Postanowiłam użyć całej swojej siły do wydostania się od niej. Kopnęłam ją mocno w piszczel. Zwinęła się w bólu. Wykorzystałam tą okazję na ucieczkę. Biegłam jak szalona krzycząc o pomoc. Nic nie dało. Coś mocno uderzyło mnie w plecy. Upadłam. Ona pociągnęła mnie za ramię, przewróciła na plecy i usiadła na mnie.
-Niegrzeczna z ciebie dziewczynka. Chyba trzeba cię ukarać. - Wyciągnęła z kieszeni swojego swetra scyzoryk, i przejechała mi nim po twarzy. Słyszałam dźwięk ciętej skóry. Nie opierałam się jej, tylko krzyczałam. Uderzyła mnie mocno w twarz, a sama stała się bardziej ponura. Uśmiechnęła się smutno. Chwilę później nic nie widziałam, czułam tylko potworny ból w brzuchu. W uszach odbijał mi się echem jej śmiech. Domyśliłam się, że to mój koniec. Ostatnie, co poczułam, to ciepło na moich ustach, a potem ostre ukłucie w serce.

________________________________________________________________________________
Boże... co ja właśnie napisałam.... pierwsze takie opowiadanie na tym blogu i chyba ostatnie.... chociaż szczerze mówiąc samo się napisało. Kocham pisać takie rzeczy, ale chyba są kiepskie ;__;
Co do postaci... Nawet nie wiem o kim pisałam. Samo tak wyszło. Liczę na komentarze, bo nie wiem, czy warto tu wrzucać więcej takich ... walniętych tekstów. ^^